toen we na drie kwartier een giraffe tegenkwamen en iets verder een stel wrattenzwijnen.
De begroeiïng in dit deel van het Krugerpark is veel dichter dan de verder, richting Mozambique gelegen velden. (linker foto)
Daar zijn de open savannes met de verspreide, karakteristieke bomen. De oorzaak is gelegen in de verschillende bodemsoorten van basalt en graniet. M. hoopte hier dus kuddes grazers te vinden.
Het begon met een paar giraffen en een kudde zebra's die ons pad kruisten om zich te voegen bij de gnoe's aan de andere kant van de weg.
Maar er kwamen steeds maar weer nieuwe giraffen uit de bosjes te voorschijn. Zelfs onze ranger, die toch wel wat gewend moet zijn, was opgetogen over het totaal aantal van 21, dat we geteld hebben. Een olifant voegde zich nog bij het gezelschap en wij hebben een tijdlang genietend toegekeken (en geteld!)
Eenmaal weer op weg, ontwaarden we deze nyala aan de overkant van het water. Dichterbij dan zo hebben we deze antilopesoort niet gezien tijdens onze reis.
En als klap op de vuurpijl ontdekten we op onze terugtocht dit nog jonge luipaard in het struikgewas langs de kant van de weg. Foto's met flits, het beest bleef er uitermate kalm onder.
We zijn zeker 5 uur lang onderweg geweest en hebben een fantastische tocht gehad met dank aan onze gastheren, die voor ons samen evenzeer hebben uitgepakt als voor een heel gezelschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten