Vanaf je terras met een kopje thee zo de dag te zien aanvangen...
We gingen weer vroeg op pad, eerst een stukje met de auto, waarbij we al snel een paar koedoes en giraffen tegenkwamen. Ze blijven fascinerend en dan dat prachtige ochtendlicht....
Eenmaal de auto aan de kant stapten we weer blijmoedig achter de rangers aan, die neushoornsporen volgden. Inderdaad hebben we ze gevonden, een moeder met jong. Ze was gestopt om haar jong rust te geven en wij moesten dan ook met een
omtrekkende beweging stil voortsluipen en mochten ook maar een enkele foto nemen om ze niet te verjagen. Rond half negen hielden we pauze in een soort droge rivierbedding en terwijl wij ons de hapjes weer goed lieten smaken, verkende M. de wat hoger gelegen omgeving. M. vertelde iets over de boomstronk op onze rustplaats, die als schurkpaal dienst doet voor neushoorns om zich te bevrijden van teken. Zwart, vettig en helemaal gladgeschurkt was die stronk. Tijdens het vervolg van onze tocht stelden we ons tevreden met de prachtige omgeving, een sprinkhaan, vlinders, spinnen en andere insekten, vogels, uitleg over grassen en eetgewoonten van neushoorns.
Totdat we vrij plotseling toch nog op neushoorns stuitten, die we vanaf een klein heuveltje een tijdlang goed konden observeren, omdat we daar veilig stonden. M. vertelde later nog dat hij best verrast was door deze ontmoeting, omdat we eigenlijk van een heel verkeerde windrichting waren komen aanlopen. Ze waren op hun hoede, maar bleven rustig en gingen er niet vandoor. Vanaf ons heuveltje kregen we deze twee het beste in de lens, maar links was iets meer teruggetrokken nog een wijfje met een jong.
Prachtig. Verrassend hoe stil die grote, log ogende beesten zich kunnen voortbewegen. Je hoort ze bijna niet.
Na een wandeling van ongeveer vier uur kwamen we heel voldaan bij de auto terug. Tijd voor een douche
en de brunch. Deze is hier niet zo luxe en uitgebreid als bij de lodges; gelukkig maar, want al die verleidingen zijn niet best en het is goed hier en er is keuze genoeg.
We benutten de middagrust voor een dutje, een boek en wat fotograferen in het kampement. Hornbills scharrelen hier voortdurend rond, evenals een soort fazantje. Veel zangvogels ook.
Een yellowbilled en redbilled hornbill.
Na de thee trokken we er weer met de auto op uit, andermaal ver naar het oosten richting de bergrug bij de grens van Mozambique.Door de andere bodemgesteldheid (graniet) tref je hier open grasvlakten met verspreide bomen aan.
Een enkele olifant liep te grazen, een neushoorn kwam beeldschoon uit z'n modderbad, stralend in de ondergaande zon.
En net toen M. een zijweg insloeg om de terugweg aan te vangen, zag hij in zijn ooghoeken iets bewegen. Hij reed snel achteruit en draaide de weg weer op terug. Een klein stukje zachtjes doorrijden en daar liep net om de bocht zomaar een cheetah op de weg. Ze bleef erg rustig, maar koos toen toch voor het gras.
Dan merk je hoe snel ze onzichtbaar zijn in zo'n veld. Wij konden haar niet boeien, ze zag blijkbaar iets interessanters en verdween er achteraan met hoge sprongen door het hoge gras. Magnifiek...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten